16 Haziran 2009 Salı

yeşil

Ben niye bu kadar halsizim yahu? Sürekli bir mayışıp kalma hali, sıfır enerji. noluyo ya yaşlanıyorum desem benden 20 yaş büyükler benden daha enerjik daha canlı. Bense içi geçmiş meyve kıvamındayım. Bıraksalar beni bi köşede hiç sesim çıkmadan günlerce durabilirim. Belki yılın yorgunluğudur ne bileyim ya da aylardır ihmalkarlığım yüzünden bir doktora gitmediğim kansızlıktan mıdır acaba. Düşündüm de en son ne zaman kendime vakit ayırdım, ne zaman kaliteli bir biçimde dinlendim, sadece ama sadece kendimle ilgilendim? Her zaman yapılacak bir şeyler, gidilecek bir yerler var..
Hayalimde şu var bu aralar; ağaç gölgeleri altındaki ahşap bir verandada oturayım, elimde sevdiğim bir kitap, rüzgar yüzüme vursun serin serin, tek duyduğum ses sessizliğin sesi olsun, karşımda da yeşil bir dağ manzarası olsun. Hayali bile iyi geldi yaa. Ben yeşillik seviyorum, toprak seviyorum. Kimileri su kuşu olur, hayır ben toprak severim, ağaç severim, baktığımda gözüm yeşile doysun isterim. Bilmiyorum belki Karadenizli oluşumdan, belki küçüklüğüm öyle bi yerde geçtiğinden yeşil kodlarıma işlemiş sanki. Rüyalarımda bile gördüğüm belli yerler vardır, nasıl mutlu uyanırım böyle sabahlarda.. Gittiğimde huzur bulduğum yerler, rüyalarımda bile olsa..
Oysa en son bir grup ağacı gittiğim piknik yerinde gördüm, komik..

2 yorum:

  1. Ne güzel şeyler yazmışsın.Yorumunla çok duygulandım,utandım,sevindim:) Teşekkür ederim:))

    Hava öyle sıcak ki insan elini kaldıramıyor halsizlikten.Bir sorun olduğunu sanmıyorum yine de kan sayımını ihmal etmesen iyi olur.

    Sevgiler..

    YanıtlaSil
  2. Sevgili Öykücü
    Buralara kadar gelip bir de yorum bıraktığın için çook teşekkür ederim sana.

    Mutlu oldum çok.

    YanıtlaSil