21 Aralık 2011 Çarşamba

Zeynep hanımdan haberler

Yazmıyorum nedense. Ama yazmak lazım. Zaman su gibi akıp giderken şu zayıf hafızamda tutamıyorum hiçbirşeyi. En iyisi yazmak. En çok da Zeynep'le ilgili yazmak istiyorum. Günden güne büyürken hergün değişim geçirirken bunları kayıt altına almak istiyorum.

Zeynep Selin 8. ayını doldurdu. Tepkileri gelişti, bir çok şeyi anlar oldu. Mesela akşamları bizi görünce yüzündeki o mutluluk ifadesi beni benden alıyor. O dakikadan sonra da gün boyu ona bakan baannesini anında satıyor. Hep yanında olmamızı onunla oyun oynamamızı istiyor zinhar odadan çıkartmıyor yoksa çığlık kopuyor anında. ba-ba, del-del gibi anlaşılır hecelerinin yanında bi de mırıl mırıl konuşuyor kendince ama biz birşey anlamıyoruz. Benim aceleci kızım 6. ayında emeklemeye, 7. ayında da tutunup ayağa kalkmaya başladı, şu an da koltuk kenarına tutunarak sıralıyor. Amma velakin hala dişimiz çıkmadı. Aceleci kızım nedense bu konuda tembel çıktı :) Doktoru sorun yok diyor, ki zaten epeydir diş yerleri kabarık halde ama patlamadı bir türlü. Artık diş huzursuzluğundanmı bilinmez gecede 250 defa ağlayarak uyanıyor. Ne kendisi doğru dürüst uykusunu alıyor ne de biz (daha çok ben). İşe zombi kıvamında gidip geliyorum. Ama o benim canımın cananı, gözümün nuru. Yeterki o mutlu sağlıklı olsun. Tüm annelerin temennisi dileğidir bu eminim, zorluklar göze görünmüyor bile onların bir gülüşüne.

Dayımızın düğününe bir ay kaldı, daha kılık kıyafet alıcaz, ne giysek acaba :)