3 Haziran 2014 Salı

Evdeki küçük ergen..


Her ne kadar kendileri üç yaşında olsa da evde an itibariyle bir küçük ergenimiz mevcut. Herşeye ama herşeye mi tepki verilir yahu.

-yemek yemek istemiyoruum.

-üstümü giyinmek istemiyoruuum.

-uyumak istemiyoruuuum.

-offf offff

-çok sıkıcı

-şimdi izin verirsen çizgi filmimi izlemek istiyorum ( burdaki izin verirsen kısmı rica etmek manasında değil, git başımdan manasında ve tonlama da aynen o şekilde)

Eşimle bakakalıyoruz birbirimize bu hallerinde. Biliyorum ki şu dönem onların kendilerini keşfetme, sınırları test etme, birey olma yolunda attığı adımlar. Ama bir yandan da çok zor yahu. Evde hep bir elektrikli hava, bir ağlama halleri, her an kriz çıkacak korkusu.

Akşam eşim kapıdan girmiş, bizimki yine tripli, nesi var dedi. Dedim sen ne gördün krizin alası az önce yaşandı diye. Mevzu ise çenesine krem sürmem. Çenesinde çıkan bir kızarıklığı eliyle tahriş etti ve yaraya döndürdü bende krem süreyim dedim. Önce izin istedim, dil döktüm izin vermedi hatun. Sonra bir minik hamleyle kremi sürdüm çenesine. Vay senmisin bana krem süren, bağrış çığrış. Kendini mutfağa yere attı ayaklarıyla dolap kapaklarını tekmeliyor. Gel de sakinleştir. Ağladı bağırdı attı öfkesini üzerinden tabi bir 10 dk tepindikten sonra, sonra geri geldi yanıma. Dalgalı ruh hallerinde.

Haftaya yıllık izin kullanacağım inşallah ve birarada bol  bol vakit geçireceğiz, hatta belki günde birkaç saat kreş denememiz bile olur, arkadaşa çok ihtiyacı var çünkü. Küçük ergenimizin çabucak bu dönemi sıkıntısız atlatması dileğimiz..