23 Temmuz 2012 Pazartesi

Ramazan, iftar, ev kazası, uyku..

Serin bir pazartesi ve masasında uyuklamakta olan zavallı Sessizce. Öyle ki açık olan klimalardan üşüdüm bile. ve bu saat olmuş ve ben hala tam olarak enerjimi yakalayabilmiş değilim. Ramazanın 4. günü ve açlıktan ziyade bende halsizlik var. Çok şükür ki bu yıl da ulaştık Ramazan'a. Sağlıkla ve huzurla tamamlayıp Bayrama da ulaşırız inşallah.

Cumartesi evde olmamdan mütevellit ilk iftar davetimi vereyim dedim. Gün çok uzun olduğu için hem temizlik hem de yemekler rahatlıkla yetişti ama ben çok yoruldum.

Pazar günü ise tam bir tembellik günüydü. Bir koltuktan kalktım diğer bir koltuğa yattım. Zeynep hanımla bol bol oynayarak akşam ettik. İftara kardeşime davetliydik. Zeynep hanım bu ara çok çok hareketli, bir saniye yerinde durmuyor, Her yere gitmek her yeri keşfetmek istiyor. Dayısında da bir dakika oturmadı, kalabalıkta daha da coştu, uyku saati geçmesine rağmen bir türlü uyutamadım. Ne kadar peşinde dolaşıp takip etsek de kötü bir ev kazası yaşadık. Evin içinde koştururken alnını kapıya çok kötü bir şekilde çarptı. Acısından bir an nefessiz kaldı yavrum ve çarptığı yer anında ceviz büyüklüğüne ulaştı şişlik. Ben onu o halde görünce elim ayağım boşaldı çok korktum, üzerinden saatler geçtikten sonra bile tam kendime gelemedim. Zeynom zavallım hem korktu hem canının acısından çok ağladı. Üstüne gittiğimiz hastanede zorla çektirdiğimiz röntgende de çok ağladı. Allah beterinden korusun fena bir tecrübe oldu bize. Gece de sürekli uyanarak kontrol ettik. Açıkcası bu baş çarpmaları beni çok korkutur, o yüzden panikledim ve endişem hala geçmiş değil. Küçük çocuğu olanlar hele de hareketli olanlar bir saniye boş bırakılmaya gelmiyor. Hoş sürekli peşinde de olsanız bazen olacakların önüne geçemiyorsunuz. Allah korusun tüm yavrularımızı. Bende kendimi test ettim, hiç soğukkanlı değilmişim, çok panik oldum. Herşeyden öte kendime çok kızdım, onu kısacık bir an gözümün önünden ayırdığım için :(

Böyle bir haftasonuydu işte..

3 yorum:

  1. Geçmiş olsun. Allah korusun daha kötüsünden. Ama çocuklar böyle düşe kalka büyüyor. Benim kızımda bu aralar çok hareketli ve şimdiye kadar 3 ciddi çarpma-düşme oldu. Çok çok dikkat etmek gerekiyor.

    YanıtlaSil
  2. Sağol Deniz'cim. Hiç göz önünden ayırmaya gelmiyorlar, o kadar hızlı hareket ediyorlar ki bir bakıyorum yanımda bir bakıyorum başka yerde. Allah beterinden korusun inşallah hepimizinkini.

    YanıtlaSil
  3. Geçmiş olsun. Benim kardeşim de sürekli başına dertler açıyor. O kapılardan çekmediğimiz, sağlam parmak kalmadı kızcağızda. Hastane ve röntgen olayı da ayrı kabus. Çok korkuyor makineden. Doktor da rahatsız olacak ki bize evde röntgen olayını tavsiye etti. Hakikaten çok rahat çocuğun dan yaşlısına tüm aileme önerdim. evinize geliyorlar 10 dakikada çekip filmi veriyorlar. evde röntgen

    YanıtlaSil