Kısa bir tatil molasından sonra yeniden kaldığımız yerden devam. Meğer ne kadar da ihtiyacım varmış böyle bir şeye. Değişikliğin vermiş olduğu bir deşarj hali, bir durup etrafa bakıp sakin sakin anı yaşamak. Kısaydı ama güzeldi, tebdil-i mekanda ferahlık varmış hakikaten. Zeynep hanım da denizi seveydi belki daha da güzel olurdu ama sevmedi bıdık. Yapışık bir tatil geçirdik desem yeri. Denize girdiğim anlarda ağlamasıyla sahili de inletmiş olabilir ama naz niyaz ağlaması olduğunu bildiğim için istifimi bozmadım, varsın biraz da baba çeksin naz. Onun dışında Zeyno hanımın pusetinde yapmış olduğu uyku anları bizim de keyif anlarımıza dönüştü. O açık havada serin serin uyurken biz kah yürüyüş yaptık, kah dondurma yedik, kah arkadaşlarımızla okey partileri yaptık. Yakın bir yere gitmemize rağmen dönüşü arabayla yapınca yol bize çok uzun geldi bir türlü mutlu olamayan Zeynep sayesinde. Bu çocuk arabada olmayı neden sevmiyor anlamış değilim. Çocukların çoğu genelde arabaya bayılır, uyur falan..
Son günümüzde çok acı bir haber aldım, Çok sevgili arkadaşımın babacığı Nazım amca bu dünyadaki vaktini tamamlayıp ebedi aleme intikal etti. Hani derler ya dünya iyisi, aynen o tabiri hak eden birisiydi, Rabbim rahmetiyle haşreylesin, nurlar içinde uyusun inşallah. Canım arkadaşıma, annesi ve kardeşine Allahım yürek serinliği versin. Cenazesine yetişmek mümkün olmadı ama bu akşam arkadaşımın yanında olacağım inşallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder