21 Nisan 2015 Salı

Boya badana

 
 
Cumartesi günkü postumda yazmıştım evde hummalı bir boya badana faaliyeti olduğundan. Nitekim eve gidince de aynen müşahade ettim ki ev ev olmanın çok uzağında. Keşke bir öncesi/sonrası fotosu çekeydim, öyle feci ve karışıktı ev :) Dün kapıların da boyanmasıyla boya işi tamamen bitmiş oldu ama ben de bittim. Boya temizliğinden ziyade kıştan çıkan evi adam etmek vakit aldı. Mutfak, dolaplar, çekmeceler, nasılsa boya yapıcam diye hep ötelediğim işler, Zeynebin zibilyon tane oyuncağının ayrılması, ayıklanması, atılacaklar tutulacaklar çotank diye bir bir karşıma çıktı. Temizliğe yardımcı bir bayan alma alışkanlığım da yok, bir kere denedim baktım ben ondan çok ezikleniyorum, sanki misafire iş yaptırıyormuşum gibi hissediyorum, olmadı yani, devam ettiremedim. Anacığımız sağolsun kodlarımıza işlemiş mübarek, her işimizi kendimiz göreceğiz.. Bir yandan çok yorucu ama diğer yandan da her işin benim elimden geçmesi daha çok içime sindi, biraz da takıntılıyım sanırım bu konuda.
 
İşin en zevkli kısmı ise atmak. Ciddiyim :) Poşet poşet malzeme attım, attıkça hem ev hem ben ferahladım. Atmaya kıyamadıklarımı verdim. Muftak dolabının üstünde ikamet eden boş kavanozlar, kullanmadığım plastik kaplar, bir gün lazım olur deyip de tuttuğum bilimum ıvır zıvır.. Hepsini hepsini attım. Eşimin küçük poşetlere koyup sağa sola tıktığı bilimum gereksiz teknolojik edevat, yıllardır kullanılmamış, lazım olduğundaysa nereye koyduğunu bile hatırlayamayacağı bir sürü bana göre "gereksiz", ona göre "çok lazım" malzemesini o görmeden attım :) Evet yaptım bunu :) Şöyle bir mantık yürüttüm 7 yıldır lazım olmayan şey muhtemelen yine lazım olmayacak :)  Zeynep'in oyuncaklarını ayırdım, bir büyük poşet okuluna gönderilmek üzere - doğuda bir köy anaokuluna göndermek üzere topluyorlar-. Hanım poşeti görünce bas bas bağırdı, benim oyuncaklarııııım diye. Halbuki hiç oynadığı yok onlarla, bazılarının da aynısından ayırdım kendisine, doktor seti, fincan tk vesaire. Onlar değil de ayırdıklarım kıymetli oldu. Bu sefer tekrar birlikte elden geçirdik. Sonunda onun da onayıyla verdik vereceklerimizi.
 
Bir tek gardrop kaldı elden geçmeyen, onu da geniş bir zamanda dökmek istiyorum.  gözüm fena karardı ordan da çok ayıracağım şeyler çıkacak eminim. Hem yer açılsın ki yenilerini alalım, kapitalizme katkıda bulunalım :)
 
Ağrıyan sırtım, şiş parmaklarım ve uykulu gözlerimle selam eder, esenlikler dilerim :)

7 yorum:

  1. Okurken ben kendim atmışım kadar rahatladım.Eline sağlık!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Öykücü! Farkettim ki sadelikte daha çok huzur var :)

      Sil
  2. Benimde bu ayıklama, verme ve atma işlerimi yapmam lazım yazın sonunda tayin olurken bunlarla uğraşmak istemiyorum. Seninki çok büyük temizlik olmuş. Ellerine sağlık!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Deniz. Sende şimdi yapsan bile o zamana yine mutlaka bişeyler çıkacaktır. Toparlanırken daha kolay olmaz mı?

      Sil
    2. En azından kışlıkları kaldırırken bunları yaparsam onları taşınmaya hazır hale getiririm. Bir daha onlarla uğraşmam...Toparlanmak zor iş.Nedense bu sefer daha gözümde büyüyor.

      Sil
    3. Yeni ev, yeni muhit motive etsin seni :)
      Allah yardımcın olsun, işlerinizi kolaylaştırsın inş.

      Sil
  3. Yeni bir birinden guzel evler hep Mstar'da^^

    YanıtlaSil