6 Ekim 2012 Cumartesi

En sevdiğim gün Cumartesi (!)


Evvel eski en sevdiğim gün Cumartesi iken şimdi durum çok farklı. Öğrenciyken okul stresi olmayan tek gün, çalışırken de iş çıkışı canımın ne istiyorsa onu yaptığım keyfimin günümü yönlendiren tek unsur olduğu bir gündü cumartesileri.
 Şimdi ölemi anacım. İşten çıkınca koşa koşa market alışverişini yapar ve kendimi eve dar atarım. Baba cumartesi günleri çalışmadığı için kızıyla öğlene kadar ilgilenir ama aynı zamanda da birlik olup evi tanınmayacak hale getirirler. Ben evi o halde görünce çıldırma  eşiklerinde dolanırım. Abarttığımı düşünenler olabilir ama manzarayı az çok gözünüzde canlandırabilmeniz için şöyle anlatayım: Oyuncaklar salondan taşmış koridora kadar gelmiştir, kapıyı açar açmaz ayağına dolanmaya ve batmaya başlarlar. Mutfakta kahvaltı yapılmıştır ama ortalığı toplamak gibi bir kelime beycağızımın lügatinde olmadığı için masa ve tezgah üstü baştan sona kap kacak, yemek kırıntıları vs ile doludur, ocak zaten batmıştır. Zeynebin odasında ise kıyafetler ve oyuncaklar yerlere saçılmada birbiriyle yarışmaktadır. Tekrar salona dönersek aperatif atıştırmalıklar –krakerler, biberon ve meyve- mutfaktan gelmiştir ama tekrar mutfağa kadar geri kendileri  dönemedikleri için masanın ve konsolun üstü de bunlarla doludur. Eh hafta içi de çok fazla temizlik yapamadığımdan evin bir de genel temizlik ihtiyacı da bunların üzerine eklenince Cumartesileri günleri tadından yenmiyor benim için. Artı yapılacak yemekler, yıkanacak çamaşırlar ve dışarıda halledilmesi gereken ama zaman yokluğundan halledilemeyen bir dolu işler hep bugünü bekler.  Dert mi bunlar, hiç değil. Ama daha bol vaktimin olmasını isterdim. Rahat rahat koşturmadan temizlik yapmak, ne bileyim mutfakta keyifle yeni yemek tarifleri denemek isterdim. Kendime vakit ayırmak rahatça bir kuaföre gidebilmek isterdim. Çalışan kadının hep bir tarafı eksik. Hoş evde duran kişi için de aynı şey geçerli. Aynı anda hepsine sahip olmak mümkün değil ne yazıkki.
Nerden girdim nerden çıktım.. Ben şimdi eve gidince yapacağım işleri kafamda bir sıraya sokayım da gidince kolaylık olsun bana..
Herkeslere iyi, musmutlu bir haftasonu diliyorum.

5 yorum:

  1. Eski günlerimi hatırladım yazınızı okuyunca. Evet çok yorucu, ama sonra çocuklar büyüyor, emekli oluyorsun, boş zamanlar şaşırtıyor seni, inanamıyorsun. Ben şimdi eski günleri çok özlüyorum, tüm koşuşturmasına, yorgunluğuna rağmen.
    Sevgilerimle :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Serpil hanım bende emeklilik günleri nasıl olur acaba diye hayal ettim, hayali bile beni mutlu etmeye yetti :) Herşeyden öte sabahları istediğin saatte kalkmaya imkan veriyor ya yeter de artar bile :)

      sevgiler :)

      Sil
    2. Evet en güzel yanı sabah uyuyabilmek ve elbette Pazar akşamı telaşından kurtulmak :))

      Sil
  2. Imm bazı eşler varmış. Çok düzenlilermiş.İnanabiliyor musun? İyi tarafından bakalım iyi babalık yapıyorlar.O dahaönemli...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ya Denizcim bende duyuyorum bazen kılık kıyafetlerini intizam içinde kaldıran, su içse bile bardağını çalkalayıp makineye koyan eşleri. Çoğu zaman eşime kızıyorum arkanı toplamaktan yoruldum diye, o da bırak dağınık kalsın der geçer ama oğlak burcunun takıntılı düzenliliğiyle yapmadan duramam. Ama sağolsun her konuda çok anlayışlı ve destekçidir.

      Sil