Yorgun Sessizce

Bu haftasonu evi ayağa kaldırdık tabiri caizse. Çoktan beridir yapmayı istediğimiz ev içi taşınma işlemini yaptık. Şimdi bu ev içi taşınma da ne ola ki derseniz odaları değiş tokuş etme şeklinde de özetleyebiliriz. Oturma odasını yatak odası, yatak odasını kızçeye oda, giyinme ve bilimum ıvır zıvırı tıktığım oda da oturma odasına dönüştürmek suretiyle ev içi taşınma işini yapmış olduk. Yaptık yapmasına ama ben şimdi fena halde yorgunum. Sözde minnak bir aileyiz ama biriktirdiğimiz eşya yükü almış yürümüş. Karınca misali hep taşımışız eve ama evin de istiab haddi var kardeşim. Doldur doldur nereye kadar. O yüzden çok acımasız da bir kıyım yaptım. Kıyafetlerimi ayırırken düşünme payı bile bırakmadım kendime. Çok seri bir şekilde en son bir sene içinde giymediysem yada artık değişen kilo durumundan ötürü olmayan kıyafetlerimi bi çırpıda gözden çıkardım, zayıflarım da giyerim olayına hiç girmedim. Ah ah ne cancağız kıyafetlerim, ayakkabılarım gitti de gık demedim ama şimdi içimde yandan bir ses ne ettin la sen demiyo da değil.Yok yok ben o sese kulak asmıyorum aksine çok çok iyi oldu, ferahladık, ne güzel oldu. Sadece kılık kıyafet de değil eşya da sepetledim evden, daha çok yer açıldı bize. Bi sürü gereksiz şey de gitti misal evlenirken aldığım çatal kaşık takımın konulduğu sandık tipi  bişey vardı evin içinde dolaştırıyordum bi türlü işlevli bir şekilde kullanamadığım, üzerine çiçek falan koyuyordum o ve onun gibi yer işgal eden ama esasında pek işlevi olmayan şeyi çıkardım evden. Artık yaş ilerledikçe insanın zevki mi değişiyo nedir ne kadar sade o kadar iyi bana göre artık.

Hala evde yapacak işler var kitapları tam düzenleyemedim mesela. Kendi şifonyerimin içi de düzenlenecek şeyler arasında. onlar da gelecek haftasonuna. Bu vesileyle ev de dip köşe temizlenmiş oldu. 

Ferahladık mutluyuz :)

Not: evden çıkan her işe yarayan şey ihtiyaç sahiplerine gitti, çöpe atmadım.

Kızçenin yeni odasındaki yalnız(!) ilk gecesi gelecek postta.