17 Kasım 2012 Cumartesi

Kısa kısa

Vuhuu kış gelmiş, çok soğudu burada hava. sabah evden çıkarken kombinin derecesini arttırıp öyle çıktım. Malum baba kız evde bugün. Bu haftasonu da kışlıkları adamakıllı çıkarmam lazım, kalın kabanım, botlarım, çizmelerim falan.. İyisi mi ben bu haftasonu çoktandır erteleyip durduğum gardrop ve bilimum çekmeceleri düzenleme işine el atayım. Umarım..

 ***

Dün biraz aksiyonlu bir gündü. Tam öğlen yemeğimi yemiş, türk kahvemi elime alıp yerime geçiyordum ki telefonum çaldı, arayan üst kat komşum ve fonda ortalığı yıkan bizim evim alarm sesi.. Üstelik de sabah çıkarken ben alarmı kurmamışken. Aşka gelmiş bizim alarm ortalığı yıkıyor. hemen annemi aradım aksi gibi o da pazara gitmiş evde değil. O lanet sesi bir an evvel susturmak lazım komşulara ayıp olacak. Allah'tan işle evin arası arabayla 5 dakika. Hemen eve gittim, gittiğimde nasıl olduysa susmuştu. Meğersem elektrikler gitmiş uzun süre de gelmemiş, alarmın aküsü mü şarjı mı artık neyse o da bitince alarmın kafası karışmış, iyisimi ben bi cırlayayım demiş. Sevgili komşularım çevreye verdiğimiz rahatsızlıktan ötürü alarmım adına özür dilerim, kusura kalmayınız. Gitmişken, sabah balkona astığım ama ya yağmur yağar da ıslanırlarsa diye endişenak olduğum çamaşırları da toplayıverdim. Kısa günün karı..

***

Bu ara amansız bir yeme modundayım, hani derler ya boşan da semerini ye aynen o şekil. Ama ben kendimi biliyorum, bu dönem geçici bir dönem, düşünmeden hareket etme evresini de geçireceğim. Ama işte bu süreç çok uzamaz umarım. 

***

Zeyno hanımla akşamlar çok keyifli, büyüdükçe ve anlar oldukça paylaşımlar daha çok artıyor. Bir de konuşsa.. Hanımefendi bu konuda çok ketum, ağırdan alıyor. Ama derdini çok güzel anlatıyor ıhh ıhhh'larla yada elimizden tutup götürmesiyle işini gördürüyor da işte sözcüklere dökmüyor bir türlü.

***

Dün evlilik yıldönümümüzdü. Beycağızımla  dört yılı tamamladık. Sabah kalkıp da telefonun alarmını susturmak için koridora çıktığımda telefonluğun üstünde dijital çerçeve içinde kızımın slayt resimleri karşıladı beni. yanındaki notta da "gün boyu kızından ayrı olan bir anneye" diye yazmış canım. Hediyesinden çok ince düşüncesi mutlu etti beni. Hemen işe getirdim masama yerleştirdim. 

***

Az önce telefonda konuştuğumdaysa evde Zeyno'yla kuduruyorlardı. Geldiğimde evimi tanıyabilirim umarım dediğimde tanıyamasanda biraz aşınalık hissetmen için az biraz pay bırakırız dedi sağolsun.. 

2 yorum:

  1. Bu güzel yazıya nasıl yorum yapılmaz diyerek alıyorum sazı elime:)
    Çok içaçıcı bir post olmuş. Sanki senin yanındaymışım gibi alarmdan F. eniştemin inanılmaz incelikle seçtiği hediyeye kadar...
    Gözümün önüne evin, annenler,40 kere gelip hala karıştırdığım sokaklar, babaannenin camdan el sallaması, gece atıştırılacak abur cubur poşetleriyle soğuk kış günleri size uçup soba arkası mayışmalarımız...
    Bitmez... :)
    İnşallah senin, benim, tüm sevdiklerimizle geçireceğimiz güzel günlerimiz hiç bitmesin.

    YanıtlaSil
  2. Amin aplacım amiiin. Ah aplam eskilere götürdün beni bi çırpıda, karda mahsur kalmanı da unutma :) Ya bizim sizdeki kahve sefalarımız, çatıdaki kahvaltılarımız, gece yarısı sahil turlarımız..

    Hele kırk kere gelip hala karıştırdığın sokaklar.. güldürdün beni :)

    YanıtlaSil