18 Temmuz 2013 Perşembe

Bizden haller

Öyle böyle derken Ramazan'ın üçte birini geride bıraktık neredeyse. Mevla gerçekten de kolaylığını veriyor. Tam yaz ortası olan bugünlerin böyle serin ve bunaltmadan geçmesi rahmet değil mi? Kaç günden beri ilk defa bu akşam evde iftar yapacağım. Davetlere gittim, davet verdim, şirket iftarımız oldu derken hep bir kalabalık içindeydik. Doğrusu Ramazan sofraları da kalabalıkken güzel ve anlamlı oluyor. Bu akşam çekirdek aileyle oluruz derken eşim arkadaşını çağırmak istedi bende hiç mırın kırın etmedim bu sefer :) Eve gidince yapabildiğim kadar birşeyler hazırlayacağım zaten vakit bol, rahat rahat yeter diye düşünüyorum. Sonrasında da beyler maç izlemeye gitmeyi planlıyorlar, o halde bende ablama gel dedim, yayılırız sohbet muhabbet ederiz. 

Bir zamanlar ne zaman konuşacak bu çocuk dediğim Zeyno hanım şimdi susmuyor. Anne napıyoşun? Anne nereye gidiyoşun? Anne bu odanın hali ne? (benden kopya, odasını darma duman gördüğüm zamanki çığlığım) Anne ben de işe geleceeeem. Anne dışarı çıkalııııım. mütemadiyen anne anne annneee. Bayılıyorum bu hallerine. Tabi inat ve asabiyette kimse eline su dökemez hanımın. Geçen akşam şirket iftarından geç dönünce yapmadığını bırakmadı bana. Ben gelene kadar sakin keyifli oynayan çocuk beni görünce sinirini nasıl alacağını bilemedi. Olmadık sebeplerden arıza çıkardı ağladı da ağladı. Var ya bu sıpaların tüm nazları kaprisleri anneye.  Ben de zaten geç geldiğim için suçluluk duyduğumdan sabır performansımın zirvesine çıktım, gık bile demedim. Kucağımda sızdı sonunda.. 

Evimizin eşyaları da Zeyno'nun sanatsal faaliyetlerinden nasiplerini almaya başladı artık. Duvarlarda çizikler falan. Geçen gün aldığım boyama kitabını ve keçeli renkli boyama kalemlerini çıkarma gafletinde bulundum. Önce sakin sakin masada çizdi boyadı, çok da mutlu oldu hatta. Sonra koltuğa indi oturduğu yerde devam etti boyamaya. Bir ara ben mutfakta babası da diğer odadayken baktım bizimkinin sesi gelmiyor, bi gittim ki salona huşu içinde beyaz koltuğu boyuyor, pembeler maviler yeşiller.. Küçük çaplı bir şok geçirdikten sonra domestosa sarıldım hemen. 

Bayram haftasında Trabzon'da olacağız kısmetse. Hem aile büyüklerini görmek hem gezmek babında. Hayırlısı bakalım..



4 yorum:

  1. Ah Sessizce, bu kızların cilveleri babalarına tüm nazları annelerine.. Aynı Defne'yi anlatmışsın, eşim bile söyledi geçen gün sen eve gelene kadar iyiydi sen gelince mıklanmaya başladı diye... ne yapalım artık annelik böyleymiş :) şimdiden iyi yolculuklar, Trabzon en merak ettiğim Karadeniz illerinden biri, eşim askerliğini Tonya'da yapmıştı ve sözü var birgün götürecek beni oraya ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah geniş geniş gezme şansınız da olur Trabzon'u. Bol bol yeşil..

      Bizde kaprisler itinayla anneye yapılır, babayla da kanki modunda takılınır. Geçen dışarı çıkarlarken kızım; "sen gelme, yemek yap, biz babayla gidicez" deyip beni üç otuz paraya satmışlığı da vardır :)

      Sil
  2. Ramazanda İstanbuldakilere torpil yapiliyor gibi. Annemde İstanbul' un serinliginden bahsediyor.valla biz yaniyoruz .. Kizlar cadi falan ama bizim ya... Bu arada benim kizim cok titiz duvari falan hayatta cizmez. Trabzon cok guzel . İyi gezmeler simdiden....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mardin'in sıcağını düşünemiyorum ben, Allah kolaylık versin. Valla maşallah Elif Iraz'a, bizim hatun da boş bulduğu yere eserleriyle anlam katıyor :P

      Sil