Durumlar..

Oyh ne haftaydı be. Öyle bir yoğunluğun içine düştüm ki sormayın a dostlar. İşyerinde görev değişikliğim oldu, ben artık 25 markanın ithalat sorumlusuyum. Hafta boyu çok nadir boş anım oldu. Ulen bu ne böyle ben ölürüm böyle giderse diye düşünmeye başlamıştım ki az da olsa işlerimi toparladım. Duruma da hakim olmaya başladım. Çok keskin bir değişik bu benim için. Rahattım ben halbuse önceki halimde. Ben benim kariyer derdim yok dedikçe işte önüm genişliyor hayırlısı bakalım.

Evde de durumlarımız orta şeker. Hafta boyu ben yorgunluktan bitik olduğum için ve de hava soğuk olduğu için Zeyno hanımla klasik akşam park sefalarımız olamadı. Hafta içi de babaannemizi dedemizin yanına uğurladık, aylardır ayrı düşmüşlerdi kavuşturduk. 2 yaş sendromlarından ne haber derseniz onlar olduğu gibi devam ediyor. Her şey güllük gülistanlık iken bir anda durum tersine dönebiliyor. Biri bu çocuğa her istediğinin çat diye olamayacağını öğretmeli. Bu biri ben oluyorum ama çuvallıyorum bu konuda. Hanım çözmüş bizi istediği olmadı mı anında sesinin son perdesinde ağlıyor (dediğimi yaptırırım ağlamaları) hatta inadına çığlık atıyor. Bırakayım kendi haline, kendi kendine sakinleşsin desem  ulen apartmanda yaşıyoruz etraf çocuğu dövüyoruz sanacak o derece ağlıyor.  Ha bu arada Zeyno hanım her ne kadar çok zor bir çocuk olsa da şu ana kadar totosuna dahi vurmuş değilim. Ha çok saçımı başımı yoldum orası ayrı..

Bizde durumlar böyleyken böyle.. Güzel bir haftasonu olsun inşallah. Yatalım, yuvarlanalım, keyfimizin kahyası ne derse onu yapalım bence..